DYSFUNKCJA ODDYCHANIA
Stałe oddychanie przez usta (często przy powiększonym migdałku gardłowym, częstych infekcjach wirusowo-bakteryjnych, alergiach) przyczynia się do powstania zwężenia szczęki, zgryzu krzyżowego bocznego, tyłozgryzu z wychyleniem zębów siecznych, szkieletowego zgryzu otwartego, stanów przerostowo-zapalnych w przednim odcinku szczęki
DYSFUNKCJA POŁYKANIA (INFANTYLNE, PRZETRWAŁY NNIEMOWLĘCY TYP POŁYKANIA)
Jest to połykanie przy rozchylonych ustach, z koniuszkiem języka pomiędzy zębami i z kontaktem z wargami, ze skurczem mięśni ustno-twarzowych. W przypadku przetrwania takiego typu połykania mogą powstać takie wady jak: zgryz otwarty czy tyłozgryz z wychyleniem siekaczy górnych.
DYSFUNKCJA POSTAWY CIAŁA
- pozycja dziecka w czasie snu:
– wentralne (doprzednie) ułożenie głowy w czasie snu przesuwa żuchwę i język do przodu; może to spowodować powstanie wad doprzednich z powodu powstającej przewagi mięśni wysuwających żuchwę
– dorsalne ( dotylne) ułożenie głowy w czasie snu przesuwa żuchwę i język do tyłu, usta są otwarte, dolna warga może wsuwać się pod górny wał dziasłowy; może to spowodowac powstanie wad dotylnych (lub utrudniać leczenie już istniejącej nieprawidłowości) z powodu pociągania przez mięśnie żuchwy do tyłu
- wady postawy
– skrzywienie kręgosłupa- częstsze występowanie bocznego przemieszczenia żuchwy
– lordoza szyjna- predyspozycja do tyłozgryzu
– kręcz szyi- zgryz krzyżowy boczny lub boczne przemieszczenie żuchwy
DYSFUNKCJA SZCZELNOŚCI WARG
Tzw. kompetencja warg wiąże się z czynnością połykania i oddychania. Nuszą być odpowiedniej długości, aby podczas tych czynności mogły być domknięte. Prawidłowo taki stan występuje bez widocznego wysiłku i napiścia mięśni podbródkowych, czyli bez zamrszczenia skóry na bródce. Wargi za krótki i niedomykające określa się mianem braku kompetencji. W takiej sytucji mogą wyksztłcić się zastępcze mechanizmy adaptacyjne umozliwiające połykanie i oddychanie. W wyniku tego mogą powstać takie wady jak: tyłozgryz z wychyleniem siekaczy górnych,, przy wadzie doprzedniej nasilenie retruzji górnych siekaczy, nawykowe wysuwanie żuchwy.
DYSFUNKCJA ŻUCIA
Zucie miękkich i papkowatych pokarmów (tzw. leniwe żucie) pozbawia szczęki fizjologicznych bodźców wzrostowych, co może doprowadzić do rozwoju zwężenie szczęk, stłoczeń zębów. Brka odpowiedniej ilości miejsca sprzyja zaleganiu pokarmu i tworzenia osadów, które sprzyjają rozwojowi próchnicy i zapalania błony śluzowej.