Aparat fragmentaryczny stanowi jakby „niepełny” aparat stały cienkołukowy, który zakładany jest na obecne już zęby stałe i niekiedy zęby mleczne. Stosowany jest w okresie uzębienia mieszanego. Zazwyczaj zaczepy mocowane są na siekacze stałe i pierwsze zęby trzonowe stałe. Aparaty te stosowane są przypadku wad, których nie można skorygować aparatami ruchomymi lub w niektórych przypadkach mogą stanowić ich alternatywę. Tak jak w przypadku każdego typu aparatów stałych, warunkiem ich zastosowania jest bardzo dobra higiena i zdrowe lub wyleczone zęby. Podczas leczenia mogą być także wykorzystywane dodatkowe aparaty umożliwiające poszerzenie łuków zębowych, zapobiegające nawykom lub korygujące wady czynnościowe i szkieletowe.